Zwolnienie pracownika nie powoduje uchylenia się od odpowiedzialności za szkody jakie wyrządził

W dniu 9 listopada 2017 r. Sąd Najwyższy rozpoznał skargę kasacyjną Rzecznika Praw Obywatelskich (I CSK 53/17) i uchylił zaskarżony przez Rzecznika wyrok. SN nie wyklucza, że pracodawca może odpowiadać za szkodę wyrządzoną przez pracownika nawet po rozwiązaniu umowy o pracę. Chodziło o nadużycie ze strony pracownika banku, który wyrządził swoimi działaniami szkodę na rzecz klientki po tym jak został zwolniony z pracy w banku. Bank odmówił zwrotu klientce środków jakie straciła po dacie zwolnienia pracownika.

W wyroku sądu niższej instancji z dnia 26 stycznia 2016 r. Sąd Apelacyjny w Warszawie (sprawa: I ACa 612/15, LEX nr 2022546) stwierdził , że konsument to nie jest osoba nieświadoma, którą należy zawsze chronić w kontaktach z profesjonalistą, jakim jest bank. Uznaje się model konsumenta, jako osoby dobrze poinformowanej, uważnej i działającej racjonalnie, a więc dbającej o własne interesy. Z drugiej strony doradca klienta jest osobą wyznaczaną przez bank, której nie łączy z klientem żaden stosunek obligacyjny. Dlatego Sąd Apelacyjny uznał, że poinformowanie powódki o zwolnieniu obsługującego klientkę pracownika z pracy w banku z powodu nadużyć nie było powinnością banku i nie można było przyjąć, że zaniechanie takiego działania pozostaje w adekwatnym związku przyczynowym ze szkodą. Nie można było też przyjąć, że gdyby po zwolnieniu pracownika bank objął nadzorem przeprowadzone przez niego operacje, to do szkody w związku z podrabianiem podpisów klientki by nie doszło.

W wyniku skargi kasacyjnej Rzecznika Praw Obywatelskich, wyrokiem z dnia 9 listopada Sąd Najwyższy uchyli wyrok Sądu Apelacyjnego. W ustnym uzasadnieniu SN wskazał, że Sąd Apelacyjny w Warszawie nie przeanalizował w sposób należyty podniesionych przez Rzecznika okoliczności faktycznych w kontekście możliwości przypisania bankowi odpowiedzialności kontraktowej za wyrządzoną stronie powodowej szkodę przez byłego pracownika banku.

Informacja o sprawie w Sądzie Najwyższym.

EPR